Η Δανία περιορίζει την περίοδο στάσης φορτηγών σε δημόσιους χώρους ανάπαυσης στις 25 ώρες κατ΄ανώτατο όριο.

Το δανικό μέτρο για το όριο στάσης φορτηγών περιορίζει την ελευθερία παροχής υπηρεσιών, όπως διασφαλίζεται από τη νομοθεσία της ΕΕ για τις οδικές μεταφορές (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1072/2009), καθώς δημιουργεί εμπόδια στους ξένους διεθνούς μεταφορείς.

Δεδομένου ότι αυτοί οι μεταφορείς δεν διαθέτουν επιχειρησιακό κέντρο στη Δανία, χρειάζονται χώρο στάθμευσης για την εκτέλεση των δραστηριοτήτων τους και την συμμόρφωση με τους κανόνες της ΕΕ σχετικά με τον χρόνο οδήγησης και ανάπαυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 561/2006.

Ο περιορισμός της στάθμευσης φορτηγών καθιστά δυσκολότερη τη συμμόρφωση με αυτές τις υποχρεώσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί πως ο κανόνας δεν είναι σωστός, αναγκαίος ή ανάλογος με τους στόχους και, ως εκ τούτου, κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Δανίας, ζητώντας της να άρει το όριο των 25 ωρών.

Ιστορικό

Η Δανία θέσπισε περιορισμό 25 ωρών για στάθμευση φορτηγών σε δημόσιους χώρους ανάπαυσης την 1η Ιουλίου 2018.

Ο περιορισμός αυτός επηρεάζει τους ξένους μεταφορείς πολύ περισσότερο από τους μεταφορείς που είναι εγκατεστημένοι στη Δανία, καθώς οι ξένοι δεν διαθέτουν επιχειρησιακό κέντρο στη Δανία και, συνεπώς, χρειάζονται χώρο στάθμευσης κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων, προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους βάσει του κανονισμού 561/2006 . Αυτό ισχύει ειδικά για περιόδους μειωμένης εβδομαδιαίας ανάπαυσης (μεταξύ 35 και 45 ωρών), οι οποίες πράγματι μπορούν να ληφθούν νόμιμα εντός οχήματος.

Ως εκ τούτου, οι περιορισμοί χώρου στάθμευσης, σε συνδυασμό με τους αυστηρούς κανόνες της ΕΕ για τις περιόδους ανάπαυσης (άρθρα 4, 6 και 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006) δυσκολεύει τους ξένους μεταφορείς να παρέχουν διεθνείς υπηρεσίες μεταφοράς και ενδομεταφορών (cabotage). Αυτό αποτελεί αδικαιολόγητο περιορισμό ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, όπως ορίζεται στα άρθρα 1, 8 και 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009.

Ακόμη και αν η αιτιολόγηση των δανικών αρχών για τον περιορισμό θεωρηθεί πως αποβλέπει στο γενικό συμφέρον (ιδίως οι στόχοι «εξασφάλισης ομαλών συνθηκών σε χώρους ανάπαυσης» ή «αντιμετώπισης παράνομων και επικίνδυνων χώρων στάθμευσης»), ο περιορισμός θα πρέπει να είναι κατάλληλος και απαραίτητος ως προς τους στόχους. Δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, καθώς αυτοί οι στόχοι θα μπορούσαν να επιτευχθούν με διαφορετικά μέσα, χωρίς να προκαλούν παρόμοιες αρνητικές παρενέργειες.

Το ζήτημα εξετάστηκε με ανταλλαγή επιστολών μεταξύ των δανικών αρχών και της Επιτροπής και ακολούθησε προειδοποιητική επιστολή προς τη Δανία και απάντηση προς αυτήν, καθώς και αιτιολογημένη γνώμη και απάντηση προς αυτήν. Παρά την ανταλλαγή απόψεων, δεν έχει υπάρξει αποκατάσταση.

Δείτε εδώ τη διαδικασία παράβασης.

Προηγούμενο άρθροΗ Xiaoyan Hua-Schwab VP Επικοινωνίας Dacia – Lada
Επόμενο άρθροParkopedia: πληρωμές από το όχημα με νέα πλατφόρμα