Παρότι η πρόθεση για τον εξηλεκτρισμό των εταιρικών στόλων είναι ευρέως διαδεδομένη, η εφαρμογή της διαφέρει σημαντικά, όπως δείχνει μελέτη της Statista. Με βάση την πρόσφατη έρευνά της σε 500 διαχειριστές στόλων στη Γερμανία, διαπίστωσε ότι η μετάβαση είναι άνιση και επηρεάζεται έντονα από το μέγεθος της εταιρείας και την τοποθεσία της.
Η έρευνα, που διεξήχθη για λογαριασμό του παρόχου υπηρεσιών ελαστικών και διαχείρισης στόλων Vergölst, δείχνει ότι το 80% των ερωτηθέντων αναφέρει πως λιγότερο από το 50% των οχημάτων του στόλου τους είναι αμιγώς ηλεκτρικά, ενώ μόλις το 5% των στόλων διαθέτει ποσοστό μεγαλύτερο από το 75% των οχημάτων του, να λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, παρά τη σημαντική κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, πολλοί εταιρικοί στόλοι βρίσκονται ακόμη στα πρώιμα στάδια της ηλεκτρικής μετάβασης.
Ωστόσο – και αυτό μπορεί να το δει κανείς είτε ως καλό είτε ως κακό νέο – ο εταιρικός τομέας προηγείται του ιδιωτικού, καθώς στοιχεία από τις αρχές του 2025 δείχνουν ότι μόνο περίπου το 3,3% όλων των επιβατικών αυτοκινήτων στη Γερμανία ήταν πλήρως ηλεκτρικά. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της εταιρικής ζήτησης για ηλεκτρικά οχήματα (EVs) ως ρυθμιστή και επιταχυντή της ηλεκτροκίνησης.
Ένα από τα πιο ξεκάθαρα ευρήματα της έρευνας είναι ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες εξηλεκτρίζονται ταχύτερα. Ενδεικτικό είναι πως το 36% των επιχειρήσεων να αναμένουν περισσότερα από 100 πλήρως ηλεκτρικά οχήματα μέσα στον επόμενο χρόνο, επιβεβαιώνοντας την πολύ ταχύτερη μετάβαση σε σύγκριση με μικρότερες εταιρείες, εξαιτίας των περιορισμών που αντιμετωπίζουν σε επίπεδο προϋπολογισμού και υποδομών.
Με άλλα λόγια, οι οικονομίες κλίμακας, η αγοραστική δύναμη και οι πόροι επιχειρησιακού σχεδιασμού διευκολύνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις να δεσμευτούν σε ταχύτερο εξηλεκτρισμό του στόλου τους.
Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας είναι η τοποθεσία, όπως έδειξε η έρευνα. Σχεδόν οι μισοί (49%) διαχειριστές στόλων σε αστικές περιοχές ανέφεραν υψηλά ποσοστά ηλεκτρικών οχημάτων στους στόλους τους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για διαχειριστές στόλων που εδρεύουν σε αγροτικές περιοχές ήταν μόλις 14%.
Αυτή η απόκλιση αντανακλά τις διαφορές στην πυκνότητα των υποδομών φόρτισης, με τις πόλεις να προσφέρουν γενικά πιο προσβάσιμους και ταχύτερους σταθμούς φόρτισης, καθώς και τη φύση της χρήσης των στόλων, δηλαδή μικρότερες διαδρομές εντός πόλης έναντι μεγαλύτερων μετακινήσεων στην ύπαιθρο. Και οι δύο παράγοντες επηρεάζουν τους επιχειρησιακούς και οικονομικούς υπολογισμούς για την ηλεκτροκίνηση των στόλων.
Παρά το σχετικά μικρό μερίδιο εξηλεκτρισμένων οχημάτων σε πολλούς στόλους, τα σχέδια για μελλοντικές αλλαγές είναι αξιοσημείωτα. Σχεδόν το 30% των ερωτηθέντων στοχεύει να εξηλεκτρίσει τον στόλο του μέσα στον επόμενο χρόνο, ενώ ένα επιπλέον 29% σχεδιάζει να ολοκληρώσει τη μετάβαση μέσα στα επόμενα δύο έως τρία χρόνια. Πολλοί διαχειριστές στόλων εξετάζουν επίσης εναλλακτικές τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών, όπως τα e-fuels, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης απομάκρυνσης από τους παραδοσιακούς κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Ωστόσο, εμπόδια όπως τα κενά στις υποδομές φόρτισης, οι ανησυχίες για το κόστος και οι περιορισμοί στα δίκτυα εξυπηρέτησης/service παραμένουν βασικές προκλήσεις, ιδιαίτερα για τις μικρότερες επιχειρήσεις και τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται εκτός μεγάλων αστικών κέντρων.
