Η νέα τάση που αντικαθιστά το εταιρικό αυτοκίνητο με επίδομα μετρητών, δημιουργεί κάποια θέματα που πρέπει να αναγνωρισθούν ώστε να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος για την επίλυσή τους.
Η ταχεία αύξηση των ατομικών συμβάσεων αυτοκινήτων δημιουργεί κάποια προβλήματα, τόσο στους εργοδότες, όσο και στις εταιρείες leasing. Οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται στον έλεγχο των στελεχών που επιλέγουν να μη κάνουν χρήση εταιρικού αυτοκινήτου, ενώ οι εταιρείες leasing πρέπει να αντιμετωπίσουν για πρώτη φορά προβλήματα διακοπής συμβάσεων φθοράς και επισκευής με ιδιώτες πελάτες.
Οι αυξήσεις στο φόρο εταιρικών αυτοκινήτων, καθώς και η επιθυμία για μεγαλύτερη επιλογή οχημάτων οδήγησαν σε αύξηση των οδηγών που αποφάσισαν να αποδεχθούν ένα επίδομα μετρητών αντί ενός εταιρικού αυτοκινήτου, ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μερικοί οδηγοί χρησιμοποιούν αυτά τα μετρητά για να μισθώσουν δικό τους αυτοκίνητο. Η BVRLA ανακοίνωσε αύξηση κατά 24% του μεγέθους του στόλου προσωπικών μισθώσεων των μελών της, μεταξύ του τελευταίου τριμήνου του 2017 και της ίδιας περιόδου του 2018.
Υψηλότερες εκπομπές CO2
Άλλοι οδηγοί, ωστόσο, ξοδεύουν το επίδομά τους σε παλαιότερα, λιγότερο φιλικά προς το περιβάλλον αυτοκίνητα, σύμφωνα με την Lex Autolease, τη μεγαλύτερη εταιρεία leasing του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Ashley Barnett, επικεφαλής των συμβουλευτικών υπηρεσιών στόλων της Lex Autolease, δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να βλέπουν το εταιρικό αυτοκίνητο ως ανταμοιβή και εκτιμούν την αλλαγή των αυτοκινήτων τους κάθε τέσσερα χρόνια. Αλλά, πρόσθεσε, οι οδηγοί απηύδησαν με την περιορισμένη επιλογή των αυτοκινήτων στους καταλόγους των στόλων και απογοητεύθηκαν από τους φόρους. Προβλέπει ότι ο αριθμός των οδηγών που θα δέχονται ως εναλλακτική λύση τα μετρητά αντί εταιρικών αυτοκινήτων θα αυξηθεί, εκτός αν “η κυβέρνηση κάνει μια ριζική μεταστροφή”, είπε, αναφερόμενος στην απότομη ετήσια αύξηση του φορολογικού καθεστώτος του Ηνωμένου Βασιλείου στις παροχές σε είδος και στην πλήρη απουσία λεπτομερειών σχετικά με το πώς θα φορολογηθούν τα εταιρικά αυτοκίνητα από το οικονομικό έτος 2021.
“Υπάρχει ένας τεράστιος και αυξανόμενος αριθμός ατόμων που δέχονται τα μετρητά έναντι εταιρικών αυτοκινήτων. Το είδαμε στο δικό μας στόλο και το είδαμε στον κλάδο μας”, δήλωσε ο κ. Barnett σε σεμινάριο της ACFO.
Αυτή η τάση δημιουργεί πονοκέφαλο στις εταιρείες που επιθυμούν να διατηρήσουν μια πολιτική στόλου, καθώς η εμπειρία δείχνει πως οι οδηγοί δεν συμμορφώνονται με τις πολιτικές της εταιρείας. Ο έλεγχος ενός από τους πελάτες της Lex Autolease, για παράδειγμα, έδειξε ότι η συνηθέστερη ηλικία των αυτοκινήτων που οδηγούσαν οι οδηγοί του “γκρίζου στόλου” (οι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν τα δικά τους ιδιωτικά αυτοκίνητα για επαγγελματικές μετακινήσεις) ήταν μεταξύ επτά και δέκα ετών, παρόλο που η εταιρεία έθετε ανώτατο όριο έξι ετών.
“Όταν οι άνθρωποι προτιμούν τα μετρητά, δεν ενδιαφέρονται για το πόσο παλιό είναι [ένα αυτοκίνητο] ή πόσο καθαρό είναι. Δεν εξετάζουν το επίπεδο των εκπομπών ως πρώτο παράγοντα για τη λήψη αποφάσεων”, δήλωσε ο κ. Barnett.
Σημαντικότεροι παράγοντες, κατά τον ίδιο, είναι το σήμα στο καπό του αυτοκινήτου και ο προϋπολογισμός του οδηγού, που οδηγούν σε αποφάσεις για αυτοκίνητα που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις περιβαλλοντικές προθέσεις της κυβέρνησης.
“Εάν μια επιχείρηση έχει μια πολιτική για τη βιωσιμότητα, δεν θα θέλατε μια πολιτική αυτοκινήτων που να είναι σε αντίθεση με αυτήν”, τόνισε ο κ. Barnett.
Τα επιδόματα σε μετρητά αυξάνουν το κόστος
Το θέμα έχει επίσης σημαντικές επιπτώσεις στο κόστος, επειδή “τείνουμε να βλέπουμε άλλα έξοδα μετακίνησης να αυξάνονται κατακόρυφα”, συμπλήρωσε. Οι οδηγοί που λαμβάνουν επίδομα μετρητών αυξάνουν τη χρήση αμαξοστοιχιών και άλλων μεταφορικών μέσων, κόστος που διεκδικούν μέσω του εξοδολογίου.
“Πολλές επιχειρήσεις βλέπουν τα εταιρικά αυτοκίνητα ως κόστος και όχι ως ανταμοιβή, αλλά ορισμένες πολιτικές έχουν καταστεί υπερβολικά περιοριστικές”, όπως ανέφερε ο κ. Barnett. “Οι διαχειριστές στόλων έχουν τη δυνατότητα να ανακτήσουν τον έλεγχο, να προωθήσουν τα εταιρικά αυτοκίνητα ως ανταμοιβή και να δώσουν στους εργαζόμενους την ευθύνη επιλογής του αυτοκινήτου που επιθυμούν. Στη συνέχεια, θα μπορούσαμε να δούμε μια αύξηση στην προτίμηση των εταιρικών αυτοκινήτων. Τα εταιρικά αυτοκίνητα πρέπει να εκτιμώνται επειδή παρέχουν άνεση στους εργαζομένους, ιδιαίτερα όσον αφορά στη συντήρηση και στην ασφάλιση. ”
Τα προβλήματα της δίκαιας αντιμετώπισης
Οι εργοδότες που προσφέρουν εναλλακτική λύση μετρητών στους οδηγούς εταιρικών αυτοκινήτων, πρέπει επίσης να εξισορροπήσουν τις πιθανές ανισότητες μεταξύ των εργαζομένων, όσον αφορά στην πρόσβαση στα ίδια αυτοκίνητα, προειδοποίησε ο Mike Moore, φορολογικός διευθυντής της Deloitte.
“Ένα εταιρικό αυτοκίνητο επιτρέπει στον εργοδότη να παρέχει ένα εναρμονισμένο όφελος, που καλύπτει μερικά από τα προσωπικά θέματα που μπορεί να έχει ένα πρόσωπο”, ανέφερε.
Οι οδηγοί μεγαλύτερων αποστάσεων θα χρειασθούν μεγαλύτερο επίδομα μετρητών για να διατηρήσουν την πρόσβασή τους σε ένα αυτοκίνητο παρόμοιο με των συναδέλφων τους.
Με την τιμή των ατομικών συμβάσεων να βασίζεται στα διανυόμενα χιλιόμετρα, τόσο για επαγγελματικούς, όσο και ιδιωτικούς λόγους, ορισμένοι οδηγοί ενδέχεται να μην είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά παρόμοιο αυτοκίνητο με αυτό άλλων συναδέλφων τους, λόγω των περισσότερων χιλιομέτρων που διανύουν. Αυτό σημαίνει ότι εργαζόμενοι χαμηλότερου βαθμού που διανύουν μεγάλες αποστάσεις για επαγγελματικούς λόγους, μπορούν να απαιτήσουν το επίδομα μετρητών ενός ανώτερου στελέχους, για να υπάρξει δίκαια αντιμετώπιση όσον αφορά στην πρόσβασή τους σε αυτοκίνητο, δημιουργώντας προβλήματα στα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού.
Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος οι οδηγοί μεγαλύτερων αποστάσεων να αντιμετωπίσουν ακριβά τέλη διακοπής σύμβασης λόγω υπέρβασης χιλιομετρικού ορίου, διότι δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα να συμψηφισθεί το σύνολο των διανυθέντων χιλιομέτρων, όπως γίνεται σε έναν στόλο.
Τέλος διακοπής σύμβασης
Η αυξανόμενη επίπτωση των θεμάτων λύσης σύμβασης οδήγησε την British Vehicle Rental and Leasing Association (BVRLA) στην αναβάθμιση του προτύπου της αγοράς “Fair Wear and Tear Guide: Cars“, προκειμένου να εξηγήσει τα πρότυπα της λύσης σύμβασης σε ιδιώτες.
“Συχνά οι οδηγοί δεν έχουν την πολυτέλεια ενός διαχειριστή στόλου ή οποιουδήποτε άλλου να τους εξηγήσει πώς να φροντίσουν ένα όχημα – και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να φροντίσουν ένα όχημα”, ανέφερε η Nora Leggett, επικεφαλής της υπηρεσίας μελών της BVRLA.
Είπε, ακόμα, πως ενώ η BVRLA είχε εμπλακεί σε 263 καταγγελίες για χρεώσεις λύσης συμβάσεων το 2015, που ο πελάτης και η εταιρεία leasing δεν κατάφεραν να επιλύσουν μεταξύ τους, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στις 993 πέρυσι. Η ένωση λαμβάνει επίσης 400 ερωτήσεις ανά εβδομάδα σχετικά με τα πρότυπα της λύσης σύμβασης.
“Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να φροντίζουν ένα όχημα. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη διαφάνεια. Το 71% όλων των καταγγελιών αφορά στις ζημίες – οι ζάντες κράματος κατατάσσονται πολύ ψηλά στη λίστα”, δήλωσε η κ. Leggett.
Η ζημιά στις ζάντες κράματος αποτελεί συχνή πηγή διαφωνίας κατά τη λύση σύμβασης.
Πρόσθεσε ότι οι ιδιώτες πελάτες δεν γνωρίζουν γενικά τις ευθύνες τους για τη φροντίδα ενός οχήματος, παραλείποντας, για παράδειγμα, να τοποθετήσουν χαλάκια στους χώρους των ποδιών ή ακόμα και να κάνουν σέρβις στο αυτοκίνητο, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα συντήρησής του – ένα ιδιαίτερο θέμα για μισθώσεις που δεν συμπεριλαμβάνουν ως πάγια το σέρβις και τη συντήρηση.
“Απαιτείται περισσότερη καθοδήγηση. Δεν είναι αποδεκτό να μην υπάρχει καμία επαφή μεταξύ της εταιρείας leasing και του πελάτη κατά τα τρία χρόνια της μίσθωσης”, δήλωσε η κ. Leggett.
Η ενημερωμένη έκδοση της BVRLA, συνιστά επίσης στους οδηγούς να επιθεωρήσουν το προσωπικό τους αυτοκίνητο μίσθωσης 10 έως 12 εβδομάδες πριν από το τέλος της σύμβασης, ώστε να τους δοθεί επαρκής χρόνος για να αποκαταστήσουν τυχόν ζημιές ή στοιχεία που λείπουν (όπως ένα κλειδί).
“Ο σκοπός του εντύπου είναι να περιγράψει την κατάσταση των οχημάτων που επιστρέφονται και να αποτελέσει πηγή συμβουλών προς τους οδηγούς. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταγγελίες, αλλά μπορούμε να κάνουμε πολύ καλύτερη δουλειά ως προς το ποια είναι τα πρότυπα “φυσιολογικής φθοράς” και πώς μπορούν να εφαρμοσθούν στη λήξη της μίσθωσης”, κατέληξε η κ. Leggett.
