Η επιστροφή του κόστους ως βασικού μοχλού της πολιτικής εταιρικών στόλων, η συνεχιζόμενη «συγκέντρωση δυνάμεων» μεταξύ των μεγάλων παρόχων στόλων και η σύγχυση γύρω από τις αλλαγές στους στόχους της ΕΕ για τα ηλεκτρικά οχήματα: αυτά τα τρία βασικά θέματα κυριάρχησαν στον κλάδο των εταιρικών στόλων στην Ευρώπη το 2025. Αναμφίβολα όμως, θα παραμείνουν κεντρικά και το 2026. Το σημαντικότερο – και πιο αμφιλεγόμενο – από τα τρία είναι η σύγχυση γύρω από τους στόχους της ΕΕ για την ηλεκτροκίνηση.
Χιονοστιβάδα σε αργή κίνηση
Σαν χιονοστιβάδα σε αργή κίνηση, ο κλάδος ανέμενε αλλαγές σε αυτό το πεδίο από τις αρχές του έτους, όταν η ΕΕ πραγματοποίησε διαβουλεύσεις σχετικά με την «πράσινη» μετάβαση της εταιρικής κινητικότητας. Διότι δεν είναι μόνο η βιομηχανία που έχει ισχυρές απόψεις επί του θέματος και οι ρυθμιστικές αρχές γνωρίζουν πού θέλουν να καταλήξουν, όπως φάνηκε όταν ο σύμβουλος της ΕΕ για το κλίμα Philippe Lamberts δήλωσε στα φετινά Fleet Europe Days ότι «η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία έχει υπερπροστατευθεί».
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, καλά ενορχηστρωμένες διαρροές έδωσαν ένα περίγραμμα για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, η αλλαγή στην προθεσμία του 2035 θα είναι διπλή.
Αφενός, η απαγόρευση πώλησης νέων αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης (ICE) στην ΕΕ θα μετατεθεί από το 2035 στο 2040. Αφετέρου, αυτή η παράταση της συνολικής προθεσμίας θα αντισταθμιστεί με την εισαγωγή υποχρεωτικής ηλεκτροκίνησης για τους στόλους, απαιτώντας τον εξηλεκτρισμό τους ταχύτερα από την αγορά συνολικά – στο 100% έως το 2030.
Πολιτικά και οικονομικά, αυτή η απόφαση θα δημιουργούσε χώρο ανάσας για τους καταναλωτές και την αυτοκινητοβιομηχανία, που αισθάνονται ολοένα και πιο αποξενωμένοι από τους στόχους βιωσιμότητας, ανήσυχοι για το κόστος και την πολυπλοκότητα που τους επιβάλλει η υποχρεωτική μετάβαση.
Ιδανικός φορέας
Παράλληλα, οι εταιρικοί στόλοι θεωρούνται ο ιδανικός φορέας για να διατηρηθεί η ηλεκτροκίνηση “εντός τροχιάς” δεδομένου πως αντιπροσωπεύουν το 60% της συνολικής αγοράς αυτοκινήτων στην ΕΕ (και σχεδόν ολόκληρη την αγορά ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων).
Θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει την επιτάχυνση της υποχρεωτικότητας αμιγώς ηλεκτρικών οχημάτων (EV) στους εταιρικούς στόλους ως «ηλεκτροκίνηση από την πίσω πόρτα». Και θα ήταν μια κομψή λύση, αν δεν ήταν επίσης πιθανό να δημιουργήσει τεράστια δικά της προβλήματα. (Πολύ πιθανόν, αυτά τα προβλήματα να είναι η αιτία των πυρετωδών διαπραγματεύσεων της τελευταίας στιγμής και της τρέχουσας καθυστέρησης της ανακοίνωσης της Επιτροπής.)
Ας αναφέρουμε μόνο δύο. Πρώτον: η υποχρεωτική πλήρης ηλεκτροκίνηση των εταιρικών στόλων έως το 2030 θα δημιουργούσε τεράστιες πιέσεις στις επιχειρήσεις, τόσο οικονομικά όσο και λειτουργικά. Αυτό θα έπληττε την ανταγωνιστικότητά τους, με δυνητικά επιζήμιες συνέπειες για τα κέρδη, την απασχόληση και τα φορολογικά έσοδα.
Μεγαλύτερη απόκλιση
Και δεύτερον: η ενίσχυση της πίεσης προς τις επιχειρήσεις για ηλεκτροκίνηση (ενώ ταυτόχρονα ανακουφίζεται ο ιδιωτικός τομέας από αυτή την πίεση) δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη απόκλιση στη ζήτηση για EV μεταξύ των δύο τομέων. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι ακόμη δυσκολότερο να προστατευθεί η υπολειμματική αξία των μεταχειρισμένων EV – πλήττοντας τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιρειών remarketing, των κατασκευαστών και των εταιρειών leasing.
Ένα ακόμη «καυτό» θέμα το 2025 που είναι πιθανό να συνεχιστεί και το 2026 είναι η συγκέντρωση. Αντιμέτωποι με ολοένα μεγαλύτερες προκλήσεις στην ηλεκτροκίνηση και την ψηφιοποίηση, οι πάροχοι leasing αναζήτησαν ασφάλεια στη «συγκέντρωση δυνάμεων».
Καθοριστικό έτος
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ayvens, ο «γάμος» μεταξύ της ALD Automotive και της LeasePlan. Η συγχώνευση πραγματοποιήθηκε πριν από μερικά χρόνια, ωστόσο το 2025 ήταν παρ’ όλα αυτά καθοριστικό έτος για τη σχετικά νέα εταιρεία. Μετά από μέτρια αποτελέσματα το 2024, η Ayvens κατάφερε να αυξήσει τα καθαρά της κέρδη κατά περίπου 30% σε ετήσια βάση στο πρώτο εξάμηνο του 2025, και κατά 86% μόνο στο τρίτο τρίμηνο. Ένας από τους βασικούς παράγοντες ήταν η αύξηση των συνεργειών, σημαντικά υψηλότερη από τα 121 εκατ. ευρώ που είχαν επιτευχθεί το 2024.
Με αυτόν τον τρόπο, η Ayvens απέδειξε ότι η συγχώνευση δύο τεράστιων εταιρειών leasing για τη δημιουργία ενός γίγαντα κινητικότητας μπορεί να λειτουργήσει – παρά τις επιφυλάξεις της αγοράς. Αυτή η επιτυχία σίγουρα θα επιταχύνει και άλλες κινήσεις προς μεγαλύτερη συγκέντρωση στην αγορά. Όπως αναφέραμε τον Αύγουστο, η Arval φημολογείται ότι βρίσκεται σε συνομιλίες εξαγοράς με την Athlon.
Θα ήταν αυτό καλό ή κακό για τον κλάδο; Η αλήθεια είναι πως οι οικονομίες κλίμακας θα επιτρέψουν στη συγχωνευμένη εταιρεία να προσφέρει περισσότερη καινοτομία και καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες της.
Μεγαλύτερο μερίδιο
Οι ίδιοι οι πελάτες θα φοβηθούν ότι λιγότεροι προμηθευτές σημαίνουν λιγότερες επιλογές και λιγότερο ανταγωνισμό. Η συγκέντρωση σε ολοένα μεγαλύτερους διεθνείς ομίλους έχει όμως και μια άλλη όψη. Αποτελεί ευκαιρία για τους «τοπικούς πρωταθλητές» να αποσπάσουν μεγαλύτερο μερίδιο της τοπικής τους αγοράς, την οποία γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε.
Η αύξηση του κόστους είναι ένας λόγος που ωθεί τους προμηθευτές στόλων να συσπειρωθούν, αλλά επηρεάζει και τους πελάτες των εταιρικών στόλων. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε φέτος είδαμε μια σαφή απομάκρυνση από τη βιωσιμότητα ως κορυφαία προτεραιότητα των στόλων.
Σε σύγκριση με πριν από μερικά χρόνια, όταν οι εταιρικοί στόλοι μπορούσαν να δεσμευτούν με ευκολία για την «πρασινοποίηση» τους, ο έλεγχος του κόστους έχει έρθει πολύ πιο έντονα στο προσκήνιο σε αυτή την οικονομικά πιο επισφαλή συγκυρία. Επιθυμώντας να μειώσουν τις δαπάνες τους, οι στόλοι αναβάλλουν τις επενδύσεις σε οχήματα.
Μεταβαλλόμενο παράδειγμα
Σε συνδυασμό με την επιθυμία να προσφέρουν πιο ευέλικτες λύσεις στους εργαζομένους τους (και την προτίμηση όλο και περισσότερων νέων εργαζομένων σε τέτοιες λύσεις), οι επιχειρήσεις απομακρύνονται σταδιακά από το εταιρικό αυτοκίνητο ως ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής στόλου τους. Το 2025 είναι το έτος κατά το οποίο η πολιτική αυτοκινήτου αντικαταστάθηκε οριστικά από την πολιτική της κινητικότητας.
Φυσικά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας: το εταιρικό αυτοκίνητο δεν εξαφανίζεται. Απλώς αποτελεί πλέον μία επιλογή ανάμεσα σε πολλές, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων που μοιράζονται πολλοί χρήστες, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ενοικιαζόμενα ποδήλατα και άλλα μέσα μετακίνησης.
Χάρη στις τεχνολογικές εξελίξεις, όλες αυτές οι επιλογές μπορούν να παρακολουθούνται ως προς την αποδοτικότητα κόστους και χρήσης, οδηγώντας ολοένα και περισσότερους διαχειριστές στόλων να επανεξετάζουν τι προσφέρουν στους εργαζομένους τους και με ποιον τρόπο. Και ναι, αυτό το παράδειγμα θα συνεχίσει να μεταβάλλεται και το νέο έτος.
Όπως είπε κάποτε κάποιος: «Το μέλλον είναι ήδη εδώ, απλώς δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο». Στο οικοσύστημα στόλων και κινητικότητας, αυτό ισχύει απολύτως. Αναμένετε το 2026 να αφορά επίσης το κόστος, τη συγκέντρωση δυνάμεων και τις συγκεχυμένες οδηγίες της ΕΕ. Απλώς σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό.
