26.02.24 #234 16 Η Ε.Ε. δεν πρέπει να βασίζεται σε αβέβαιες εισαγωγές για τους ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους της υδρογόνου, όπως δείχνει νέα μελέτη για έξι σημαντικές εξαγωγικές χώρες. Παρά τη μεγάλη διαφημιστική εκστρατεία υδρογόνου, χρηματοδοτήθηκε μόλις το 1% της προγραμματισμένης παραγωγής πράσινου υδρογόνου στις υπό αξιολόγηση χώρες. Η Ευρώπη πρέπει να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη δικών της εγκαταστάσεων εφοδιασμού προτού στραφεί σε χώρες που, σε πολλές περιπτώσεις, δεν μπορούν να αυξήσουν γρήγορα την παραγωγή υδρογόνου και δεν διαθέτουν την απαραίτητη υποδομή για εξαγωγές στην Ευρώπη, αναφέρει η Transport & Environment (T&E). Ο Geert Decock, διευθυντής Ηλεκτρικής Ενέργειας και Ενεργειακών Πόρων της T&E, δήλωσε: «Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γυρίζουν όλο τον κόσμο για να εξασφαλίσουν συμφωνίες υδρογόνου, αλλά πρέπει να δούμε την πραγματικότητα. Οι περισσότερες χώρες στις οποίες βασίζεται η Ευρώπη για εισαγωγές δεν είναι καθόλου έτοιμες να αυξήσουν την παραγωγή τους». Το RePowerEU της Ε.Ε., που αποφασίστηκε βιαστικά μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχει σχέδια για παραγωγή 20 εκατομμυρίων τόνων ανανεώσιμου υδρογόνου έως το 2030, με το ήμισυ να προέρχεται από εισαγωγές. Η εταιρεία συμβούλων Ricardo εξέτασε για λογαριασμό της T&E έξι χώρες με σχέδια εξαγωγής υδρογόνου στην Ε.Ε: Νορβηγία, Χιλή, Αίγυπτο, Μαρόκο, Ναμίμπια και Ομάν. Εκτιμά ότι αυτές οι χώρες από κοινού μπορούν να καλύψουν μόνο το ένα τέταρτο των 10 εκατομμυρίων τόνων εισαγωγών που προβλέπει η RePower EU. Η ανάλυση των εθνικών στρατηγικών των έξι χωρών δείχνει ότι η Ε.Ε. θεωρείται βασική αγορά για εξαγωγές υδρογόνου. Το Ομάν, για παράδειγμα, προβλέπει να εξάγει περισσότερα από τα δύο τρίτα της παραγωγής του στην Ε.Ε. το 2030. Αλλά η σημαντική πρόκληση είναι ότι αυτές οι εξαγωγικές χώρες -που πολλές εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα και πάσχουν από λειψυδρία- αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες αύξησης της παραγωγής. ΚΑΘΑΡΉ ΗΛΕΚΤΡΙΚΉ ΕΝΈΡΓΕΙΑ Εκτός της Νορβηγίας, οι άλλες πέντε χώρες έχουν προς το παρόν περιορισμένη δυνατότητα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Το Ομάν, για παράδειγμα, βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα ορυκτά καύσιμα για την τροφοδοσία του ηλεκτρικού δικτύου του. ΕποΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΒΕΒΑΙΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ RePowerEU: Δεν αρκεί η παραγωγή υδρογόνου ΜΟΝΟ ΤΟ 1% ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΗΚΕ Ικανότητα παραγωγής υδρογόνου (Mt) ΧΙΛΗ ΟΜΑΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΝΑΜΙΜΠΙΑ ΜΑΡΟΚΟ 0 0,2 0,4 0,6 0,8 1,0 1,4 1,2 Πηγή: Transport & Environment βάσει της ανάλυσης της Ricardo (2023) Σκοπιμότητα Τελική απόφαση επένδυσης Υπό ανάπτυξη Σε λειτουργία Η Νορβηγία ήταν η μόνη χώρα παραγωγής πράσινου υδρογόνου στα τέλη του 2022 Η Ευρώπη πρέπει να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη δικών της εγκαταστάσεων εφοδιασμού προτού στραφεί σε χώρες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν γρήγορα
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=