εντός σταθερού μακροχρόνιου πλαισίου. Είναι απολύτως απαραίτητο, καθώς πίσω από αυτήν την ιδιαιτέρως σύνθετη αλληλεπίδραση επενδύονται δισεκατομμύρια από όλους τους εμπλεκόμενους (R&D, παραγωγή, εισαγωγή, διανομή, προώθηση, αγορά, τεχνική εξυπηρέτηση κ.ά.), που στο τέλος τυχόν καταστροφικές αστοχίες επιβαρύνουν τους πάντες, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο φλέγον αυτό ζήτημα θα έχει αναμφίβολα και η μεσοπρόθεσμη επίδραση των πολυδιάστατων γεωπολιτικών μεταβολών που συντελούνται ήδη και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μετά την επανεκλογή Trump, και σε ποιο βαθμό θα επηρεάσουν την πράσινη ατζέντα των ευρωπαϊκών χωρών». Σε τι επίπεδα πιστεύετε ότι θα κινηθεί η ελληνική αγορά αυτοκινήτου τα επόμενα χρόνια; «Η ελληνική αγορά, που καταστροφικά και ασυνείδητα υπερθερμάνθηκε μεταξύ των ετών 2000-2008 προκαλώντας ένα -μοναδικό οικονομικό φαινόμενο παγκοσμίως- με την αντίστοιχη κατάρρευση για μία ολόκληρη σχεδόν δεκαετία (2009-2017), στηρίχθηκε κατά βάση στη φθηνή ιδιωτική χρηματοδότηση (πάνω από 75% επί των λιανικών) και από τις 265.000 μέσες συνολικές ετήσιες πωλήσεις εκείνης της περιόδου, οι 140.000 ήταν δανειοδοτήσεις ιδιωτών με χαμηλό κόστος (επιτόκια 1%-3%). Εάν όμως τα νούμερα αυτά ήταν όντως ιλιγγιώδη προ 20ετίας, ο πλέον γερασμένος σήμερα εθνικός στόλος στην Ευρώπη (άνω των 17ετών) θα επέτρεπε μια αγορά τουλάχιστον 200.000 οχημάτων (αναλογικά και με άλλες αντίστοιχες πληθυσμιακά αγορές πχ. Πορτογαλίας κ.ά.). Όμως με το επιτοκιακό κόστος χρηματοδότησης σε επίπεδα που υπερβαίνουν το 8,5% δεν υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας άμεσης ανάκαμψης. Η ελληνική αγορά αυτοκινήτου πλήρωσε πολύ ακριβά τα συσσωρευμένα δημοσιονομικά και νομισματικά λάθη του απώτερου παρελθόντος, με συνέπεια η ψαλίδα με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους προοδευτικά να διευρύνεται τόσο ποσοτικά (π.χ. μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα, αναλογούντες φόροι οχημάτων, μέση ηλικία στόλου, ποσοστά χρηματοδότησης, μείγμα κινητήρων) όσο και ποιοτικά (π.χ. δείκτες δυστυχημάτων, μέσοι ρύποι αστικών κέντρων, τεχνολογική προσβασιμότητα κ.ά.). Αποκλείεται έτσι η συντριπτική πλειονότητα των 4,33 εκατομμυρίων νοικοκυριών (βάσει ΕΛΣΤΑΤ 2021) από την εκπλήρωση του ονείρου αγοράς ενός νεότερου, ασφαλέστερου και πληρέστερου αυτοκινήτου, αφού μόλις το 1% κατά μέσο όρο αυτών προχωρά κάθε χρόνο σε αγορά τα τελευταία 13 συναπτά έτη. Από το 2012 έως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί αθροιστικά λιγότερες από 570.000 λιανικές ταξινομήσεις (πηγή ΣΕΑΑ 2024). Εάν όλα τα προαναφερόμενα και πολλά ακόμα (όπως π.χ. ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα απόσυρσης) λειτουργήσουν προς την ορθή κατεύθυνση, η ανάπτυξη της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου τόσο ποσοτικά (μέσω της ανανέωσης του κυκλοφορούν πάρκου, της αύξησης των θέσεων εργασίας, του κύκλου εργασιών, των κρατικών εσόδων κ.ά.) όσο και ποιοτικά (με πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες, μειωμένο περιβαλλοντολογικό αποτύπωμα, βελτιωμένη οδική ασφάλεια κ.α.), είναι στόχοι εφικτοί και απολύτως υλοποιήσιμοι». Ο κλάδος αυτοκινήτων, διαχρονικά υψηλής έντασης παγίων (και όχι υπηρεσιών) προϋποθέτει τιμολογιακή, τελωνειακή και φορολογική σταθερότητα 22 #22 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2025
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=